Van het voetstuk af…

Het is een open deur intrappen om te zeggen dat het woord zelfzorg ‘voor jezelf zorgen’ betekent. Waar het hier vooral om gaat is dat dit voor verschillende gebieden van jezelf van toepassing is. Als je bijvoorbeeld geen persoonlijke hygiëne meer toepast, wordt het risico groot dat je in een sociaal isolement terechtkomt. Zelfzorg gaat over fysiek-, mentaal-, geestelijk- en sociaal welbevinden en daar een balans in vinden. Op die manier kun je bloeien en groeien. Aandacht, zorg en tijd geven aan de mensen waarvan je houdt of die jou binnen een andere context nodig hebben. 

Tegelijkertijd wil ik de kanttekening maken dat balans een woord is, dat houdbaarder is op papier dan in de praktijk. Ons leven kent immers dagelijks onverwachte elementen die ervoor zorgen dat je ‘je rekening opnieuw moet maken’. Misschien is het beter om te zeggen dat het woord balans een werkwoord is. Daarmee halen we het gelijk van het voetstuk dat het in de loop der jaren verworven heeft. Het zou zomaar kunnen dat de lat die je voor ogen hebt ook direct een meter of wat zakt…😉

Pampasgras

Zelfzorg kan soms een heuse uitdaging zijn in periodes van het leven en omstandigheden waarin je verkeert. Je aandacht wordt in beslag genomen door andere dingen die spelen in je leven of dat van je directe verwanten. Zorgen voor en zorgen om, maken dat je helemaal niet zo bezig bent met zelfzorg. Terwijl het juist in zo’n periode belangrijk is om het wel te doen. 

Ik denk aan een gesprek dat ik had met een moeder die de nodige zorgen had in haar gezin. Door ziekte van kinderen is er nauwelijks ruimte voor ontspanning, maar vanuit haar tenen verzint ze toch iedere keer weer iets. Iets voor haar gezin welteverstaan. Ik vroeg haar: “Maar hoe zorg jij voor jezelf? Wat is je verlangen hierin?” Toen vertelde ze dat ze dan terugverlangt naar haar jeugd, naar lopen onder ritselende populieren in een boomgaard of op een dijk. Het ritselen was voor haar een geluid waardoor ze helemaal tot rust kwam. Uiteindelijk resulteerde dit in een grote bos pampasgras in de tuin. Regelmatig gaat ze daar 5 tot 10 minuten naast zitten of liggen, waarbij ze duidelijk heeft gecommuniceerd door niemand gestoord te willen worden.  “Het zijn maar 10 minuten, maar echt, dan kan ik er toch weer even tegenaan! Zo blij met dat plekje voor mezelf!” 

Pan met soep

Nu hoef je natuurlijk niet gelijk je tuin overhoop te halen, mocht je die al hebben. Ga eens bij jezelf te rade; waar knap jij van op? Wat versta jij onder zelfzorg en (hoe) pas je dat toe in je leven? 

Door met enige regelmaat die 10 minuten voor jezelf te pakken op een dag, laadt je weer op. En ja, dat kan je in het begin weleens een onbehaaglijk gevoel geven. Waarom ben je er niet comfortabel mee om die tijd voor jezelf te nemen?  Vraag jezelf dan eens af: hoe kan ik blijven geven als ik zelf niet ontvang?  Een praktisch voorbeeld om het inzichtelijk te maken: stel je een grote pan soep voor. Je kunt hiermee heel wat mensen te eten geven. Eten er meer mensen mee dan je had voorzien? Dan kun je hem nog wel aanlengen met wat extra water en misschien doe je er nog een handje extra groente of vermicelli in. Maar hoe dan ook komt onvermijdelijk de bodem in zicht en is je pan leeg.  Er zijn mensen die het zonder soep moeten doen, er moet eerst weer nieuwe soep gemaakt worden. 

Zo is het ook met jou en je energie. Je kunt niet blijven geven, in welke hoedanigheid ook,  als je niet op tijd voor jezelf zorgt.

(tekst gaat verder onder de foto)

Wat houd zelfzorg in? 

Hoe zorg je goed voor jezelf? Ik noem er een aantal die je waarschijnlijk al weet:

• eet vers en gezond; 
• drink voldoende water (of thee);
• beweeg iedere dag;
• vermijd verdovende middelen; 
• vermijd stress;
• doe dingen waar je energie van krijgt;
• maak ruimte voor je eigen gevoelens;
• onderneem actie als je grens is bereikt.  

Dat zijn allemaal vrij ‘grote’, algemene dingen en eigenlijk zou ik ze best punt voor punt af willen gaan. Maar dan hou ik een onleesbaar lang blog over, laat ik dat niet doen 😉  Wel wil ik even aandacht besteden aan de laatste vier punten. Die zijn stuk voor stuk makkelijker haalbaar in theorie dan in de praktijk. Want hoe vermijd je stress als je (iedere dag) geconfronteerd wordt met de breekbaarheid van het leven? Hoe vermijd je stress als er financiële zorgen zijn? Hoe doe je dan de dingen waar je energie van krijgt? Hoe maak je ruimte voor je eigen gevoelens als je mantelzorger bent?  Hoe wordt je opmerkzaam op je eigen wensen en behoeftes? Dat zijn vragen die we samen zouden kunnen bespreken in een coachingsgesprek, of een workshop. Klik hier voor meer informatie. 

De kleine dingen die het doen

Zelfzorg bestaat ook uit, vooral, kleine momenten die jou op de been kunnen houden. Ik noem een paar voorbeelden en ik realiseer me dat deze niet voor iedereen toepasbaar zijn.  Maar het zet je misschien wel aan om voor jezelf een alternatief te bedenken. 

• Zet de wekker voor zonsopgang en geniet van de verkleuring van de lucht;
• Kijk met de ogen van de toerist naar je eigen omgeving;
• dek de tafel mooi, laat kinderen helpen of juist niet;
• als je alleen bent (om te eten) zet alles op een dienblad en eet eens op een andere plek dan gewoonlijk;
• maak een 10 minuten ‘doodle’ op een leeg theezakje of verdeel een A4 in kleinere vakjes. (Een doodle is een kleine tekening die je maakt zonder na te denken over wat het moet worden);
• kies eens voor een luisterboek in plaats van een gewoon boek;
• spreek af met een vriendin, doe iets wat je allebei leuk vinden;
• doe iets samen met degene van wie je houdt. Een rondje wandelen of fietsen in de eigen omgeving kan zo fijn zijn.  

Probeer wat uit en ontdek wat voor jou werk- en haalbaar is.  Ik hoor graag hoe je het ervaren hebt en wat voor jouw werkt. Je kunt dit doen via een persoonlijk bericht op de socials, via de mail, of door een reactie achter te laten onder dit blog. 

Je grens in zicht  

‘Onderneem actie als je grens is bereikt’, is de belangrijkste regel in het kader van zelfzorg.  Ik zou er graag van willen maken: ‘Onderneem actie bij twijfel over hoe ver je kunt gaan’.  De grens van het willen is, zeker wanneer er sprake is van onderlinge liefde en verbondenheid,  vaak rekbaarder dan de grens van het daadwerkelijk kunnen. Grenzen zijn soms vaag en je kunt er eerder overheen zijn dan je zelf beseft. Wanneer je bij jezelf opmerkt dat je gaat zuchten onder de dingen die je wordt gevraagd, kan dat één van de kleinere signalen zijn. Zeg niet dat het ‘wel meevalt’ en zoek geen excuses voor dat gevoel. Maar ga juist dan al actief aan de slag om voor jezelf te zorgen en te onderzoeken wat je anders kunt doen. Hoe kun jij op een goede manier voor jezelf en de ander zorgen? Hoe vind je daar een evenwicht in? 

Ik wil je op deze weg tot nieuwe inzichten graag begeleiden en heb daar een mooie mogelijkheid voor die ook binnen jouw budget past. Want binnen mijn praktijk bied ik losse coachingsgesprekken aan, waardoor ook één gesprek tot de mogelijkheden behoort.  De tarieven die ik hanteer zijn maatwerk, samen kijken we wat voor jou mogelijk is. Wil je eens verkennen of dat iets voor jou zou kunnen zijn? Klik dan hier voor een vrijblijvend (online) kennismakingsgesprek.   Zodat jij weloverwogen kunt beslissen of je het de moeite waard vind om met mij dieper dit onderwerp in te duiken. Voor nu zou ik zeggen: schrijf eens op wat jij onder zelfzorg verstaat en wat je in 10 minuten tijd voor jezelf zou willen doen. En… vergeet dan niet ze ook daadwerkelijk te gebruiken! 

Liefs, 

    Keetie